Але сталася інакш. Цэлы год пасля сканчэньня школы можна акрэсьліць, як год пошукаў свайго месца ў жыцьці. Я паступаў на курсы і кідаў іх, уладкоўваўся на працу і зыходзіў. І ўвесь час я стараўся асабліва не думаць пра Царкву і Бога.

На наступны год, каб атрымаць прафесію і, у далейшым, працу я паступіў вучыцца на кухара. Пасьля сканчэньня ўладкаваўся працаваць на карабель. Там, далёка ад сям’і і сяброў, у цяжкіх умовах працы я зразумеў, што увесь гэты час Госпад чакаў мяне і клікаў да сябе. Я пазваніў пробашчу нашай парафіі, папрасіў у яго блаславеньня. А праз восем месяцаў выехаў да семінарыі.